Her şeyin farkına varmış bir insanın mutlu olması düşünülemez.
Farkındalık mutsuzluğu yalnızlığı hüznü getirir. Birey hep geçmişe bakar. Orada ise hep bir yenilgi vardır. En derin boşluğu aşklar oluşturur. Çünkü aşklar hüsranla sonuçlanmıştır. Kavuşma asla gerçekleşmemiştir. Bu kavuşmamanın adı konmuş bir nedeni de yoktur. Ayrılınmıştır, o kadar.